Sala de prensa

A organización criminal captaba ás vítimas nos seus países de orixe, onde contaba con colaboradores que se encargaban de localizar mulleres en situación de escaseza e penuria económica ás que ofrecían falsas ofertas de traballo en España como empregadas do fogar, ou nalgúns casos como webcammer para facer transmisións por internet con contido erótico pero sen contacto físico con clientes. Unha vez aceptada a proposta, a armazón financiaba e xestionaba todo o relacionado co traslado ata a illa canaria de Lanzarote, simulando unha viaxe de turismo e aleccionando ás vítimas sobre como comportarse para non levantar sospeitas nos controis fronteirizos.

Hacinadas nun piso prostíbulo

Xa en Lanzarote, os explotadores trasladaban ás mulleres a un piso prostíbulo situado na localidade de Arrecife, onde llas retiraba o pasaporte e eran informadas de que adquiriran unha débeda económica próxima aos 10.000 euros  que debían saldar exercendo a prostitución. Nese mesmo piso as mulleres vivían en condicións indignas, hacinadas en liteiras distribuídas en varias habitacións que non tiñan portas nin xanelas. Ademais do citado piso, a armazón utilizaba un local situado na localidade de Porto da Carmen para explotar ás súas vítimas. Este local, que simulaba ser un centro de masaxes, só estaba aberto durante as noites e para clientes que demandaban servizos sexuais de maior nivel ou duración.

A organización sometía ás mulleres a un férreo control a través de sistemas de vídeo vixilancia, obrigábanas a estar dispoñibles as 24 horas do día sen poder rexeitar ningún servizo e a consumir drogas no caso de que se lles requirise, todo iso baixo graves ameazas físicas cara á elas e os seus familiares.

Sistema de multas

A débeda imposta pola rede criminal incrementábase continuamente mediante un sistema de multas que dificultaba ás mulleres poder satisfacelas. As sancións, que roldaban entre os 20 e os 40 euros, eran impostas por feitos como non limpar, non sacar o lixo ou regresar ao piso despois da hora permitida. Os investigados quedaban co 40% dos ingresos xerados polas mulleres, aínda que realmente estas non recibían cantidade algunha ata que non saldaban a débeda contraída.

A organización criminal tamén se facía cargo da publicación dos servizos sexuais en páxinas web especializadas e varias encargadas, coñecidas como “mamis”, eran responsables de atender os teléfonos de contacto aos que chamaban os clientes e de controlar o pago dos servizos, que se podía facer en metálico, con cartón bancario e mesmo a través dunha aplicación de pago por teléfono móbil.

A rede criminal tamén utilizaba os inmobles nos que operaba para vender aos clientes que o demandaban diversas sustancias estupefacientes, cocaína e tutsi principalmente, así como medicamentos indicados para a disfunción eréctil.

Durante a operación policial rexistráronse seis inmobles das localidades de Arrecife e Porto da Carmen, nos que se interveu 9.085 euros e  2.200.000 pesos colombianos en efectivo, 55 gramos  de tutsi e outras cantidades de cocaína e marihuana, 100 comprimidos para o tratamento da disfunción eréctil, catro teléfonos móbiles e gran cantidade de documentación relevante para a investigación. A investigación continúa aberta e non se descartan novas detencións.

Con trátaa non hai trato

Esta operación enmárcase dentro do Plan da Policía Nacional contra Trátaa de Seres Humanos con Fins de Explotación Sexual. A Policía Nacional conta coa liña telefónica 900 10 50 90 e o correo trata@policia.es para facilitar a colaboración cidadá e a denuncia, anónima e confidencial deste tipo de delitos, non quedando reflectida a chamada na factura telefónica.